kto lubi policję

Policja należy do grupy instytucji publicznych, których wizerunek kształtuje poziom zaufania wśród społeczeństwa, i odwrotnie – zaufanie do policji wpływa na wizerunek tejże instytucji. Odbiór społeczny policji jest szczególnie istotnym zagadnieniem ze względu na zapewnienie bezpieczeństwa społeczności, co ma przełożenie na realizację zadań z zakresu bezpieczeństwa publicznego. Nie bez powodu został stworzony specjalistyczny Wydział Analiz Gabinetu Komendanta Głównego Policji, którego celem jest realizacja badań społecznych oraz opinii policjantów i pracowników cywilnych Policji, dotyczących poczucia bezpieczeństwa wśród Polaków, a także jakościowe badanie wspomnianych służb.

Statystyki policyjne pokazują, że ok. 67% badanej społeczności wyraża zadowolenie z pracy Policji w miejscu zamieszkania. Co czwarty badany twierdzi, że praca Policji pozostawia wiele do życzenia. Mimo to ponad 72% Polaków uważa, że Polska jest krajem, w którym żyje się bezpiecznie, a tylko 28% respondentów obawia się, że mogą się stać ofiarami przestępstwa. Takie dane w 2016 roku zaprezentował CBOS informując, że Policja jest najlepiej ocenianą formacją mundurową i zajmuje drugie miejsce wśród rankingu zaufania do instytucji (wyprzedzają ją tylko władze samorządowe). Warto zaznaczyć, że wskaźniki te są najwyższe od kilku lat i wykazują tendencję wzrostową.

W odniesieniu do zaprezentowanych statystyk można stwierdzić, że większość społeczeństwa działalność Policji ocenia pozytywnie. Jednak są to wyłącznie dane pochodzące z anonimowych ankiet, przeprowadzonych na określonej próbie respondentów. Duże znaczenie miała konstrukcja ankiety, forma jej przeprowadzenia oraz dobór próby (wiek, wykształcenie, obszar zamieszkania, wykształcenie, poziom dochodów). Zapewne inne wyniki zaprezentowałyby bezpośrednie opinie konkretnych osób, które odpowiadałyby na pytania w otwartym wywiadzie.

Biorąc pod uwagę społeczny odbiór pracy instytucji jaką jest Policja, należy skupić się na takich czynnikach, jak: skuteczność działania (czy prowadzone działania kończą się rozwiązaniem sprawy, czy jej umorzeniem), gotowość do pomocy ( czyli szybkość reakcji na zawiadomienie o potencjalnym zagrożeniu), przygotowanie do pełnionych zadań (odpowiednie przeszkolenia i predyspozycje psycho-fizyczne) oraz środki, jakimi dysponuje (samochody i sprzęt policyjny).

Często można spotkać się z ignorancją wobec Policji, szczególnie wśród młodzieży. Może to wynikać z faktu posiadania zbyt małych kompetencji i narzędzi do przeciwdziałania przestępstwom. Moim zdaniem charakteryzowana instytucja powinna dysponować znacznie szerszym wachlarzem możliwości działania, np. mniej rygorystyczne przepisy prawne dotyczące użycia broni. Oczywiście takie rozwiązanie niesie za sobą szereg kolejnych wymagań, np. intensywniejszej selekcji pracowników i ich odpowiedniego przeszkolenia oraz zbadania.

Na wizerunek Policji wpływają też niekompetentni funkcjonariusze, którzy nie posiadają odpowiednich kwalifikacji, aby zajmować wskazane stanowiska. Takich przykładów można wymienić wiele, np. policjanci, którzy nie potrafią dogonić i nie mają siły ująć przestępcy, omyłkowe wtargnięcie do mieszkania w celu przeszukania lub ujęcia sprawcy, nietrzeźwi funkcjonariusze drogówki oraz przyznawanie nagród i wyróżnień za błahe sprawy. W dobie Internetu takie wydarzenia szybko zostają rozpowszechnione wśród społeczeństwa wzbudzając wzgardę i ignorancję do przedstawicieli władz i ośmieszając ich samych.
Negatywny stosunek do Policji można zaobserwować także wśród kierowców. Wyżej wspomniani narzekają na zbyt częste kontrole drogowe i zaostrzone przepisy ruchu drogowego. Społeczeństwo nie zdaje sobie sprawy, że przecież te działania służą głównie zapewnieniu bezpieczeństwa ich samych. To dzięki kontrolom drogowym udaje się zatrzymanie nietrzeźwych kierowców, którzy zagrażają zdrowiu i życiu innym. O tym, jak niebezpieczni mogą być pijani kierowcy, świadczą policyjne statystyki.
W ostatnich latach instytucja Policji wdraża metody doskonalenia jakości i systemy zarządzania jakością, co ma zwiększyć zaufanie i poczucie bezpieczeństwa, a także polepszyć sprawność działania policjantów.

Priorytetem w tej dziedzinie jest norma PN-EN ISO 9001:2009, która stawia następujące wymagania:

• zwiększenie poziomu bezpieczeństwa, obniżenie zagrożenia przestępczością, przeciwdziałanie poczuciu bezkarności sprawców wykroczeń,
• promowanie profesjonalizmu i innowacyjności pracowników instytucji, podnoszenie ich kompetencji,
• budowanie wizerunku Policji poprzez dostosowanie działań do potrzeb i oczekiwań społeczeństwa, zwiększenie jakości obsługi interesantów, szybka reakcja na zagrożenia,
• współpraca z władzami państwowymi i samorządami, a także z organizacjami pozarządowymi i podmiotami zewnętrznymi.

Należy mieć na uwadze fakt, że wiele przestępstw i wykroczeń nie jest zarejestrowanych, ponieważ ich ofiary boją się konsekwencji i przechodzenia przez kolejne procedury. Dotyczy to głównie maltretowanych kobiet, które nierzadko stają się ofiarami przemocy domowej i gwałtów. W związku z tym uważam, że powinny zostać stworzone uproszczone procedury postępowania, które zapewniłyby ofiarom wysokie poczucie bezpieczeństwa i opieki, a oprawcy należytą karę. Należy zwiększać świadomość swoich praw i umożliwić dostęp do bezpłatnych (anonimowych) porad psychologów, prawników i innych specjalistów. Z kolei ofiarom przestępstw państwo powinno zagwarantować maksymalne poczucie bezpieczeństwa, aby ludzie nie bali się zgłaszać wykroczeń i nie obawiali się o własne życie (np. groźby ze strony oprawców). Być może w Policji powinno zostać zatrudnionych więcej pracowników cywilnych o wykształceniu psychologiczno-pedagogicznym, którzy zajmowaliby się skutkami przestępstw z punktu widzenia ofiary. Podjęcie takich działań z pewnością zwiększyłoby wzrost zaufania społeczeństwa wobec Policji, a zaostrzenie kar i kompetencji policjantów poprawiłoby ogólny wizerunek tej instytucji. W efekcie mielibyśmy do czynienia z malejącymi statystykami, a nie – jak to ma obecnie miejsce – ze wzrostem liczby wypadków i zagrożeń.

Uważam, że za niektóre przewinienia (nie tylko drogowe) powinny obowiązywać wyższe mandaty i kary pozbawienia wolności, co wymusiłoby na społeczeństwu przestrzeganie prawa i zwiększenie szacunku (zaufania) do Policji. Z kolei policjanci mieliby większą motywację do podejmowania skutecznych działań. Faktem jest, że statystyki działają na niekorzyść Policji, a negatywne opinie wyrażają głównie te osoby, które bezpośrednio miały do czynienia z funkcjonariuszami.