Rebelya

Tęczasem państwo dofinansowuje rodzimych grotwórców:

http://www.mkidn.gov.pl/media/po2017/decyzje/20170301_pr_kreatywne_wyniki.pdf

Kwoty skromne.

Jestem w toku, obczajam. Gdy skończę, ocenię. Wrażenia dotychczasowe:

1. Feeria niezwykłości. Istny kalejdoskop. Aż do przesady i przesytu. Trudno wręcz o coś zwyczajnego. Nieomal każdy interaktywny obiekt (a wiele ich) jest w jakiś sposób dziwny. Prawie każda znacząca postać to cudak. W zasadzie stanowi to logiczną konsekwencję bardzo nośnego pod tym względem settingu. Podobnie z ekwipunkiem i lootem, który stanowi perełkę sam w sobie. Niemal wszystko przykuwa uwagę, domaga się jej, gra tym wręcz zamęcza. Można podziwiać wyobraźnię, smakować inwencję, pogubić się w gąszczu rozmaitości, dostrzegać pretensjonalny przesadyzm. Wszystko uzasadnione.

2. Głównym motorem napędowym fabuły i naczelną płaszczyzną rozgrywki są okna tekstowe i dialogi rozmów/interakcji. To trzeba podkreślić i sobie uświadomić, nim zdecyduje się na zakup. Tekstu punkt 1. tyczy się w całej rozciągłości. Historie ludzi, ich motywacje, działania - wszystko odjechane. Praktyczna egzemplifikacja rozkmin filozoficznych i egzystencjalnych, dziwaczne ideologie, koncepcje i pomysły, jaźnie i wymiary, cudze wspomnienia i zwiedzanie własnego umysłu. Tę gmatwaninę miejscami można podejrzewać o cechy pustego grafomaństwa zamaskowanego całym tym barokiem osobliwości.

3. To multum tekstu jest napisane i przełożone w taki sposób, że czyta się nawet, nawet, acz natłok tego taki, że i tak trwanie w skupieniu potrafi zmęczyć i pod naporem nadmiarowej ornamentyki opisów człek ma ochotę czasem odpocząć lub połykać fragmenty i czytać po łebkach. Gra jest spolonizowana paszczowo, ale kwestii mówionych jest malutko. Może inaczej - toną w oceanie ogółu treści do przebrnięcia i trafiają się przez to bardzo rzadko. Trochę też w tym sosie ginie wczucie się w losy protagonisty, który swoją drogą, niejako z definicji, choć jakiś cel ma, jest dość nijaki, dopiero nasze wybory kształtują jego osobowość (nasze wybory mówią o nim, co w mechanice jest odzwierciedlone przez tzw. nurty, reprezentowane przez kolory, które nieustannie się zmieniają i przepierają w konsekwencji podejmowanych decyzji i działań - niejako herb charakterologiczny ukazujący jedną lub dwie dominujące aktualnie barwy). W sumie z podobnego względu trudno przejąć się jego losami, choć niby sytuacja bohatera jest dramatyczna. Odnośnie towarzyszy - są ciekawi i nie papierowi, acz na opisanym tle i ich zmagania bledną. No właśnie. Większość czasu opowiadaną historię odbieram bardziej jak podróż przez świat dziwów niż wciągającą opowieść-sagę o człowieku/ludziach i ich czynach. W sumie jak dotąd najbardziej angażujące emocjonalnie były aktywowane specjalnymi gadżetami cudze, interaktywne retrospekcje w postaci mini-gier paragrafowych. Też perełki. Odnoszą się do przeszłości, a ponieważ gracz ma w nich ograniczoną swobodę wyboru i moc faktycznie sprawczą niewykluczone, że może zmieniając przeszłość rzutować na obecny obraz świata.

4. Fan Planescape: Torment pod wieloma względami poczuje się jak w domu, podobieństw jest wiele, również pod względem niektórych pomysłów, elementów fabuły, kolorytu tematycznego. Nawet można spotkać kogoś znanego z P: T. Ino tekstu jeszcze więcej, za to mniej walk - te to ewidentnie dodatek, w żadnym razie esencja. Pokrewne wizualia, muzyka tego samego kompozytora (szkoda, że brak analogicznego motywu przewodniego, muzyka czysto ilustracyjna). Co dziwne, na tym tle marnie wypada GUI interfejsu. Na mój gust brzydkie i bez wyczucia po prostu. Wizualnie (trochę też kompozycyjnie) toporne wręcz jakby.

5. Gra jest mocno ponadprzeciętnie interaktywna, co można poniekąd odgadnąć z punktów powyższych. W wielu cRPGach wkurza mnie, że w dialogach nie ma tej odpowiedzi, której bym chciał udzielić. Tu opcji jest na tyle dużo, że zwykle coś zbliżonego do osobistego optimum znajduję. Za to chwała i szacun. W ogóle mnóstwo rzeczy można tu pomacać, obejrzeć, jakoś dziwnie użyć.

6. Zaletą dla mnie jest to, że jak dotąd nie występują długie, nudne i monotonne lochy pełne produkowanego taśmowo tałatajstwa do nużącego ubijania i bezwartościowego chłamu do tachania. Nie. Lokacje są niezbyt duże, a w zasadzie wszystko, co gracz znajdzie, jest warte podniesienia.

7. Rozwój postaci (poziomy/ekwipunek) choć na drugim planie, ma swoje znaczenie. Mechanika jest tutaj dość nowatorska, jeszcze nie jestem pewien, co o niej sądzić. Są wyczerpywalne pule siły, szybkości i intelektu z których czerpie się do testów "wysiłkowych". Im więcej się zaczerpnie, tym większa szansa sukcesu. Na tej samej zasadzie działa turowa walka. Pule odnawiają się przy odpoczynku, ale odpoczynek jest kosztowny, a w trakcie snu upływa czas i może się okazać, że tymczasem okazja do rozwiązania questa przepadła. Jeśli fabularnie nakłada on presję czasu to faktycznie nie zaczeka na gracza w nieskończoność. W sumie, gdy się już wyspecjalizuje postać, testy stają się może nawet zbyt łatwe. A i porażki bywają fabularnie ciekawe i miewają niesztampowe konsekwencje. Wygląda mi na to, że podobnie, jak w P: T, gracz doświadczy więcej, jeśli skupi się raczej na skillach intelektu, perswazji, wygadania itp. Maks level to chyba raptem 4, każdy poziom jest podzielony na 4 etapy, ale na każdym decydujemy po prostu, który aspekt postaci awansować (tak jakby pełnoprawny awans podzielić na cztery składowe, oddzielić je porcjami ekspa i dać graczowi wybór, w jakiej kolejności je ulepszać). Dobrze o tym ograniczeniu wiedzieć zawczasu, by zaplanować inwestycje w parametry. Mało? Może, ale mam wrażenie, że więcej tutaj nie trzeba. Tyle, że albo już kończę, albo maksymalny poziom osiąga się wcześnie.

8. Na ten moment moja ocena waha się w okolicach 9/10. To może być mocno indywidualne, zależy, na ile komu leży opisana specyfika gry lub też jak mocno irytuje.

Faktycznie - kończyłem już wówczas grę (mając poczucie, że mijam półmetek...). I skończyłem. Na liczniku 57 godzin. Zakończenie wielorakie (bodaj 6 podstawowych wariantów, nie licząc wpływu konsekwencji naszych działań w toku gry na świat) i soczyste, nie pozostawia niedosytu pomimo tego, że fabuła pozostawia wrażenie kusości/krótkości w sensie - człek przywykł do dłuższych historii. Niemniej nie sprawia wrażenia niekompletnej czy zbyt pośpiesznie prowadzonej. Ot - dość krótka i nie przedłużana sztucznie. Poza tym bogata w epizodyczne dygresje. Dubbingu, okazuje się, tyle, co kot napłakał, nie licząc kwestii typu "idę!" np. Fronczewski czyta tylko interaktywny prolog. To w sumie jedyne konkretne rozczarowanie.

9/10? 9,5? Hm.... 9.0, bo jeden z towarzyszy, szczęśliwie najmniej przydatny/ciekawy to gej.

Tak, bo też w sumie rzecz nie w tym, że to gej, a w tym, po co on tam jest. W tym przypadku sedno agitki w naturze jego "relacji" z "partnerem" opisanej jako wzniosła, wierna, true miłość (acz zraniona, jak tylko prawdziwa miłość zraniona być może), więc coś czystego, zdrowego, normalnego i pozytywnego, pełna analogia do hetero. Normalnego też z uwagi na to, jak inni reagują (jak na rzecz społecznie normalną właśnie, nie wymagającą specjalnego komentarza). Nie wiem, czy nie gorsze to od łopatologicznej "pogadanki" jak w DA: I właśnie przez to, że łatwiej przełknąć, przyzwyczaić się, zaakceptować.

A prawie przegapiłem, bo dopiero pod koniec trafił się powód, by gościa wcielić do drużyny, wcześniej jego orientacja chyba nie jest znana.

Dla domosiadłych żeglarzy:

https://youtu.be/fKopq2bNPRc

Dziś premiera Afghanistan '11 (następca Vietnam '65) czyli strategii o ciekawym odejściu do tematu - działania kontrpartyzanckie i stabilizacyjne w turach.

https://youtu.be/i5SbAoedFfk

Z innej ciut beczki, ale może to kogoś zainteresuje. W lipcu tego roku w Krakowie, jeden z największych w roku turniejów CS:GO (tzw. major):

http://blog.counter-strike.net/index.php/2017/03/18147/

Napisał/a: Rydygierduży dodatek do Stellaris

Utopia nadeszła wraz z aktualizacją 1.5:

https://forum.paradoxplaza.com/forum/index.php?threads/banks-update-1-5-released-checksum-d050-not-for-problem-reports.1009495/

Napisał/a: Wpieniony SarmataDarkest dungeon jest na steamowej wyprzedaży. Nie myśleć, ino kupować.

Napisał/a: Wpieniony SarmataDarkest dungeon

Próbowałem kiedyś (bo też było tanio, chwalili i klimat), kompletnie się odbiłem.

1. Umowny sidescroller (zero wczucia się),
2. Właściwie rogal (szybko się nudzi),
3. W którym frustrująco duża rola rzutu kością (to samo, co obciąża genetycznie design XCOMów),
4. Z drugiej strony nie da się chyba przegrać (tak na ament, próbowałem).

Ale jak komu 1-4 nie wadzi, to też polecam, bo porządnie zrobione poza tym.

Za free:

https://us.battle.net/shop/pl/product/starcraft

Ktoś obczajał Battle Brothers? Coś dla fanów Czarnej Kompanii chyba (klimat, tematyka). OST niezłe:

https://youtu.be/sPIpK2qBaq4

Ja pewnie łyknę przy pierwszej sensownej wyprzedaży.

Battlestar Galactica: Deadlock

http://www.gry-online.pl/S013.asp?ID=103842

Napisał/a: Rydygier

Napisał/a: RydygierKtoś obczaja Endless Space 2?

Wygląda, że 8/10.

Gdyby ktoś dybał na okazyjną cenę Army 3, ta jedyna w swoim rodzaju gra jest chwilowo mocno przeceniona. Podstawka na Steam lub tu:

https://store.bistudio.com/

Za 12 ojro bez mała, 20 z dotychczasowymi DLC.

Napisał/a: RydygierGdyby ktoś dybał na okazyjną cenę Army 3, ta jedyna w swoim rodzaju gra jest chwilowo mocno przeceniona.

Dodatkowo właśnie ukazał się mały darmowy spin-off, Argo. Teoretycznie gra czysto sieciowa, quasi-casualowy przedsionek aspektu MP Army, bym powiedział, ale dali edytor misji 3D prosto z A3, chyba w pełni funkcjonalny, można sobie przygotować i popykać w scenariusze również singlowo, a to narzędzie o dużych możliwościach. Ba, nawet skrypty banglają, widzę.

W każdym razie, kto lubi taką tematykę, może za darmo popróbować na uproszczonej wersji, czym to pachnie.

Napisał/a: RydygierCzyli wygląda, że bez rewolucji, ino dużo nowych scenariuszy, zmodernizowany interfejs... Pytanie zatem, za ile, bo może nie będzie warto przesiadać się z trójki.

Ale jaja, grałem w to jakieś 15 lat temu i nic się nie zmieniło :D

Battlestar Galactica: Deadlock - gameplay stream

https://youtu.be/E4nUrHxEoeE?t=10m22s

Dla pierwszego, kto się tu poń zgłosi, mam do oddania link do steamowego giftu: Pillars of Eternity (na e-mail, jeśli podany, w innym razie puszczę priva).

Na podobnych zasadach oddam klucz do Stalker Zew Prypeci. Nie dam gwarancji, że zadziała, znalazłem stary, nadmiarowy w poczcie.